مرا در بیستون بر خاک بسپارید که تا شبها
غم بی همزبانی را برای کوهکن گویم
بگویم عاشقم بی همدمم دیوانه ام مستم
نمی دانم کدامین حال و درد خویشتن گویم
از ان گمگشته من هم نشانی ور ای قاصد
که چون یعقوب نابینا سخن با پیرهن گویم
تو می ایی به بالینم ولی اندم که در خاکم
خوشامد گویمت اما در اغوش کفن گویم.