وقتی مردم روی قبرم ننویسید که بودم.
وقتی مردم روی قبرم ننویسید :
نه شعری
نه شعاری.
ننویسید که بودم از
چه تباری
وقتی مردن اخرین نقطه راهه
نمی خواد سنگ روی قبرم بذارید....
وقتی هر اومدنی رفتنی داره
نمی خواد گل روی قبرم بکارید ...
خیلی وقتا پیش از این
مرده بودم
عمری دلمرده
به سر برده بودم.
بدون سنگ. بدون نام و نشون
چوب این زندگی رو خورده بودم.
وقتی مردم
روی قبرم
ننویسید که بودم...
سلام
خوبی مترسک جان
وبلاگ قشنگی داری و زیباست
امیدوارم همیشه بهتر و بهتر بنویسی
ممنونم از اینکه به من لطف کردی،دوباره بهم سر بزن.